De ruilwinkel is een heel bijzondere winkel. Je kunt er niks kopen, alleen dingen ruilen. Zoals je stomme trui voor een hip t-shirt, maar ook je tranen voor een paar druppels hoera-water. De etalagepop Robin is een robot, die met een afstandsbediening in beweging gezet kan worden”, opent Veerle een tipje van de sluier. “Tess is de bazin van de winkel. Achter een gordijn zit een deur naar de kelder. Daan, de stagiair, wil daar wel eens een kijkje nemen, maar dat mag niet van Tess, want daar zitten grote, enge ratten. Tess weet niet, dat er helemaal geen ratten in de kelder zijn, maar dat er mensen wonen: ridder Fabianus met zijn soldaten, Gothic meisje Loïs, Merel met haar danser en danseressen en Engelbert de Kwakzalver. Die komen ’s nachts, klokslag 12 uur, in de winkel. Robin de robot kan dan zelf lopen en praten. Alles gaat goed, totdat er twee heel foute projectontwikkelaars komen, die het pand willen kopen en daarna slopen om er heel dure appartementen te bouwen. Maar Tess wil haar winkel beslist niet verkopen. De projectontwikkelaars willen Tess wegpesten.